Vrijwillige taakstraf

ter gelegenheid van 50 jaar Amnesty Apeldoorn

Wij

als vogels zo vrij, bevoordeeld tot een leven in welvaart

waar vrijblijvendheid, eigen waarheid en overdaad

dagelijks in ons lage landje op de loer liggen.

Zij

veroordeeld omdat hardop zeggen

wat anderen nauwelijks durven denken killing is

waar de eigen stem is geïsoleerd en begraven

waar de strop wacht als je een man liefhebt en er zelf ook een bent.

Zij

die een opgelegd geloof niet kunnen geloven

en van hun fragiele vrijheid worden beroofd

geliefden in martelende onzekerheid achterlatend

die daar waar eindeloos de zon schijnt

en zó veel het daglicht niet kan verdragen proberen te overleven.

Daar

waar tijdens een soccer sport spektakel

wekenlang de schone schijn schittert

waar de groezelige werkelijkheid is weggemoffeld

en de vele vraagtekens worden genegeerd en doodgezwegen. 

Maar

niet door iedereen, niet door iedereen!

want zij die leven in een land met openstaande luiken

veroordelen zichzelf  ieder jaar weer tot niet negeren

noemen de namen, zoeken zinnen van hoop voorbij vrees.

Hoop

die wereldwijd grenzen overschrijdt

een klein gebaar maar het hart is immens.

Herman Kattemölle

stadsdichter Apeldoorn, oktober 2022